| |
 |
| bron: Leeuwarder Courant van 23 mei 1873 |
| |
 |
 |
| bron: Leeuwarder Courant van 20 januari 1892 |
bron: Leeuwarder Courant van 8 september 1892 |
| |
| In 1892 komen Pieter van der Vliet en IJmkje van der Laan vlak na elkaar te overlijden. De toen 19 jarige Jan was genoodzaakt om de zaak van zijn ouders over te nemen. Dit was geen succes. Hij raakte aan de drank verslaafd en werd opgenomen in het sanatorium voor drankzuchtigen Hoog Hullen te Eelde. Het door zijn vader geleende geld, een bedrag van f 3500,- , van de toenmalige burgemeester van Gaasterland jonkheer Jan Hendrik Frans Karel van Swinderen, tevens lid van de Eerste Kamer, kon Jan van der Vliet niet meer terug betalen. Hij werd in 1898 failliet verklaard en het logement werd verkocht aan gemeenteraadslid Poppe Sikkes Poppes. |
| |
 |
| bron: Leeuwarder Courant van 29 oktober 1898 |
| |
 |
| het sanatorium Hoog Hullen te Eelde rond 1900 |
| Hoog Hullen opgericht in 1891 is de eerste kliniek voor professionele verslavingszorg in Nederland. |
| |
| Jan van der Vliet was patient 168 aldus het patientenregister. Hij verbleef in Hoog Hullen van 13 oktober 1898 - 7 december 1899. Een opname in de kliniek ging op vrijwillige basis. Er moest echter wel voor betaald worden. In 1899 was de verpleegprijs voor de 3e klasse f 200,- ; 2e klasse f 400,- ; 3e klasse f 600,- per jaar. |
| Hoe de behandeling in die dagen was lezen we in het eerste jaarverslag (1891): "De geneeswijze is hoogst eenvoudig en bestaat in de eerste plaats in onmiddelijke, voortdurende onthouding van alle alcoholische dranken, waarbij natuurlijk de stipste zij het ook zooveel mogelijk ongemerkte controle niet kan worden gemist, voorts in krachtig voedsel, zuiver drinkwater, gezonden arbeid en hydrotherapie, terwijl tegelijkertijd door gesprekken, voorlezing, muziek, bloemencultuur, met één woord afleding van allerlei aard, naar wederopheffing van de geest wordt nagestreefd." |
| Wie de behandeling voor betaald heeft Jan van der Vliet is niet duidelijk. Waarschijnlijk uit de opbrengst van de verkoop van zijn logement. Hoe het hem verder vergaan is niet bekend. |
| |
| bron: jubileumboek Hoog-Hullen werkt .... al 100 jaar |
| met dank aan Jan ten Pas van de Stichting Oleel voor archiefonderzoek ter plaatse |
| |